میگم صنعت دوچرخه سازی درست و درمونی اگه داشتیم ها.........................به خدا این استعداد ها بی کار نمی موندن.........................بالاخره این ایده ها و تفکرات جذب می شدن و تو کار به کار گرفته می شدن.........

ولی اخه بد بختی چی داریم ما ؟؟؟؟


یه دونه اساک دوچرخ داریم تو قوچان که نوزده قرن متوالی است تمام چرخ هاش رو داره با همون سیستم قدیمی و همون طرح های هزار سال پیش تولید می کنه...................

چند تا هم کارگاه تولیدی این ور اون ور کشور هست تو مایه های سه چرخه سازی ممد اغلو و عمو اغلو ها...................

البته ما تو یه دورانی خیلی به این کار طراحی علاقه داشتیم..................و پیش خودمون فکر می کردیم بریم دچار وارد شدگی بر امر طراحی بشیم ببنیم می تونیم وارد دنیای طراحی دوچرخه بشیم..............یا نه


به دوستانی هم که واقعا علاقه دارند و استعداد هم دارند توصیه می کنیم.............به نرم افزار های طراحی مکانیک روی بیارند...........

از سن ما که گذشته دیگه و زمان ما هم تولیدات دوچرخه کوهستان اینقدر گسترده و وسیع و زیاد نبود......................چند تا شرکت محدود بودن تو سطح جهانی................

منتهی الانه که هر ننه قمر از ننش قهر کرده رفته تولیدی تنه و لوازم زده..........که از یه جهت بده ..........و گند زدن تو بازارو لوازم ها و کیفیت ها رو اوردن پایین.............

ولی از این جهت که این جور استعداد ها می تونن برن اون جاها استعداد و ایده هاشون رو عملا وارد کار کنن خوب خوبه......................

الان که در کشور دوست و همسایه چین عزیز اندازه مو های سر شرکت های تولیدی راه افتاده..................و فضا برا تبلور و شکفتن بیشتر از قبله............

اخه مثلا قدیم اون چند تا شرکت محدود خو هر کس و هر مهندس طراحی رو همین جوری راه نمی دادن تو خودشون که..................

ولی الان همون شرکت ها جقول بقلو وننه قمری خودشون به نظرم پله کان و سکویی است برا پیشرفت اگر کسی واقعا بخاد بره مدارج پیشرفت رو طی کنه و به اون شرکت های تاپ برسه............

منتیه باز بد بختی این جاست که تو خود ایران ما بوق هم نیست عادم از ان جا شروع کنه...........................

یکی اگر واقعا خیلی پی گیر و پا پی بشه باس پاشه بره چینی تایوانی جایی....................

/////////////////////


یکی از نرم افزار های ساده طراجی مکانیکی Solid Works است.........................

ما یه درس 3 واحدی از اون رو داشتیم تو دانشگاه که از همون جا باهاش حال کردیم و شروع کردم تو خونهبرا خودمون طراحی کردن...........

که اول از همه نشستیم طراجی های ساده رو باهاش شروع کردیم مثل بیل لودر و بیل مکانیکی و امثالهم........





یا مثلا موتور تک سیلند چهار زمانه ایی............با یه سوپاپ و میل بادومک و این ها.............



بعدا که کرم دوچرخه ما را فرا گرفت یک عدد کولیس ابتیاع کردیم از حسن آباد تهران یه قیمت 4 چوب که هنوز هم داریمش بعد از 10 سال.......... شروع کردیم به اندازه گیری دقیق و طراحی قطعات دوچرخه ایی که خودمون دم دستمون بود.............

اول شورع کردیم از چیز های تک قطعه ایی ساده مثل مثلا پیچ ته دوشاخ فرضا..........



که بعدا هم همون ها رو با همون نقشه دچار ساخت واقعی کردگی شدیم..............



و عملا هم رو دوشاخ تست گرفتیم ازش بابت عدم نشط روغن و.................



و چیز های ساده دیگه مثل پایه دیسک..........



و جاهایی هم برای اینکه عین اون رابطی که ما می خواستیم اصلا نبود...................بر می داشتیم خودمون از خودمون طراحی نوینی رو ابداع می کردیم.............و تحت همون Solid Works ازشون نقشه گرتفیم............



و میساختیمشون و امتحانشون می کردیم...........



یک کم جلو تر رفتیم سراغ برخی قطهات داخلی دوشاخ ها.............مثل دمپر های Marzocchi که نسبتا ساده بودن..............



که اون رو هم یه بار که لازم شد از روش تولید واقعی هم کردیم..............



گاهی اوقات هم پیچ تنظیم های برخی دوشاخ ها ..............



که معمولا زیر دوشاخ بودن و مال بر و بچ زیاد می افتاد و گم و گور مکی شد و با دستگاه های ساده تراش کاری ه ممی شد تولدیشون کرد..................

پیش تر هم رفتیم رو کار برخی قطهت پیچیده تر............مثل صفحه دیسک.......



و سینی طبق و این ها..........



ولی خو اونها رو دیگه تولید نمی شد کرد و نمی شد از روشون ساخت.....چون دیگه با تراش کاری و فرز کاری یا نهایتا CNC کاری نمی شد اونها رو زد و نیاز به ماشین الات حجیم الهندسه و شانگول السلطنه ایی بود.....................

از اونجا به بعد دیگه سیر تکاملی طراحجی های ما فقط بحث تئوری به خودش گرفت چون دیگه امکانات و ادواتی که بتونیم اونها رو واقعا بسازیم و تست بگیریم رو نبود.................

زدیم تو خط کرپی .............



کرپی دانهیل...........



سر کرپی ..................



اولین بار ی که می خواستیم تنه عوض کنیم.............



فرصتی شد تا تنه رو تمام جاهاش رو اندازه گیری دقیق کنیم و طی حدود یه ماه نشستیم تنه رو عیننا تو سیستم پیاده کردیم............



با تمام جزئیات.............

جا وی برک.......جا دیسک...............



تقویت کاری های زیر پیشونی و سیم گیر های سیم دنده ها.............



حتی پل های تقویتی بین رام ها و سوراخ های خروجی اب و حتی هم رزوه های توپی تنه و ...............



اتصالات و فورج کاری های دم ضامن عقب و جای گوشواره و..............



کلا تو اون سه هفته یه ماه مشغول بودیم دیگه.....................



تا تنه دچار تکمیل شدگی شد..............



بعد از اون زدیم تو خط تولیدات چند قطعه ایی که تو یه محیطی از اون نرم افزار Solid Works می شد تمام قطعات جدا گونه طراحی شده رو رو هم سوار کرد و با هم پیچ و مهرشون کرد تا عملا سیستم کار کنه.........

اول زدیم تو خط دوشاخ موشاخ..........

تیکه بالا رو می زدیم.........



پوسته رو هم می زدیم..............



و نهایتا سیستم رو سوار می کدرییم..............



کمک عقب هم همینطور.............





بعد تر ش هم رفتیم تو کار تنه ها و لولا بندی ها....................

این تنه اولی یه چیزی تو مایه هایی همینی که آقا مهدی ساختن...........



و تنه های کمی پیجیده تر..............



و او زمان هنوز Maestro و Vpp و این ها در نیومده بود اکثر تنه ها ساده بودن ما هم چیز خاصی نیدیده بودیم وا ایده مهیر العقولی نداشتایم....................



و به جاش با مکان لولا ها و اتصالات بازی می کدریم.....................

تا این که خودمون هم تنه Kona Stinky خردیم و برا بار دوم یه پروژ]



دو ماهه نشستیم سر اون اون رو طراحی کردیم......................




اون هم جزئیات و ریزه کاری هاش خیلی زیاد و دقیق بود...............



و چون هم شونصد تا قطعه داشت که اخر سر همه رو باید سوار هم می کردیم ..................کوچکترین ایراد و اشکالی تو طراحی باعث می شد ت واون جایی که می خاین قطعات رو سوار کنیم سیستم لولا بندی کار نکنه و بازی نکنه تنه........



چون اون موقع هم نصف هفته تهران بودیم و نصف هفته اراک دانشگاه و خیلی دست رسی به سیستم نداشتیم خیلی طول کشید...................



یه محیط دیگه هم داشت این نرم افزار که ان تو می تونستی حد تحمل قطعه رو مورد آزماش قرار بدی .

که اول نوع جنس وآلیاز قطعه رو بهش می دادی........بعد محل های از قطعه که ثابت بودن و تیکه اه و جاهایی که نیرو بهشون وارد می شد رو + مقدار نیرو وارد می کردین تا اون هم محاسبه می کرد ببینه دقیقا کجاهای قطعه فُشار بهش وارد می شه و کچا ها فُشار بیشتره کا ها کمتر و از کجا ها احتمال ترکیدن و این ها هست........



که با توجه به اون می شد ایرادات رو تا حدودی بر طرف کرد ...........



و نقاط ضعف رو تقویت کرد...............





ولی بعد از مدت ها یه سیستمی رو اومدیم واقعا طارجی کنیم تولید هم بکنیم ریز چرخ تست عملی بگیریم ازش...............

اون زمان های بین سالهای 2004 تا حدودا 2008 اون ورا یه سیستمی بود رو تنه های دانهیل به نام Floating Brake ............یعنی ترمز رو معلق می کردن رو هوا..............

کالیپر دیه به خود تنه مستقیم متصل نمی شد و با یه میله نیروی ترمز منتقل می شد به جلو و تیکه ثابت تنه..............





مزیتش هم این بود که نیرو های ترمز گیری و نیرو هایی چرخشی بلبرینگ ها و بوش ها ی لولا بندی تنه از هم جدا می شدن...........



چون او زمان یه مشکلی که رو تنه ها وجود داشت این بود که موقعی که شوما دشتی ترمز می زدی دیگه سیستم لولا بندی خوب عمل نمی کرد وکم عقب خوب بازی نمی کرد و یه نمه سفت می شد کمک..........دلیلش هم این بود که نیروی رو به جلو حاصله از ترمز می اود رو لولا ها و مفصل ها اعمال می شد.............

خیلی از تنه ها هم اومدن از پایین بصورت کششی نیرو رو مهار کرده بودن به جای این که از بالا میله فشاری بزارند..............






ولی خو با ظهور تنه های چند لولایی تو حوالی 2008 اینا دیگه نیاز به او سیستم هم مرتفع شد....................

ما او زمان گفتیم طرحش رو بریزیم تو چرخ خودمون پیاده کنیم.................



و بردیمش رو همون فایل تنه ایی که قبلا ظراحیش کرده بودیم سوار کردیم..............




تمام بوش ها بلبرینگ ها و جای پیچ ها و خود پیچ ها و رزوه کاری ها و ............همه رو هم لحاظ کردیم که کمی و کسری نداشته باشه کل طرح............



اتصالات به مثلث جلو تنه.............



محاسبات فَشاری.................



و بعد اصلاح طراحای قطعات برا جلو گیری از ترکیدن زیر فُشار.............



ولی نهایتا برا خاطر این که در گیری هاش طرح بالا بود و هزینش هم کم نبود...............و او زمان هم ما خودمون در گسر درس و دانشگاه بودیم و نقدینگی هم در حد باقالی بود ........

فقط در حد طرح باقی ماند................



ولی نقشه ها و فایل ها رو همه رو نگه داشتیم...............کسی خواست روش فکر + کار کنه می دیم بهش تا ادامه دهنده راه شهدای دانهیل باشه...................

/////////////////////////////////////////////

در کل این رو گفتیم که ............

این دوستان و جوان ها و نوجوانانی که استعداد + علاقه + پشتکارش رو دارند.............و این کار های کار دستی رو هم انجام می دن..................اگر سنشون و شرایطشون مسائد و منتاسب هست........

می تونن رو این قضیه هم فکر کنن....................

منتهی بد بختیش اینجاست که تو مملکت خودمون جای خاصی برا این فعالیت نیست...........

چون تا جایی که ما با خبریم صنغیت دوچرخه که سهله................تو صنایع عظیم مثل خودرو سازی هم.......والا هیچ چیز خاصی رو واقعا تو ایران طراحی و تولی دنمی کنن همش کپی .........همش کپی.............

فقط شاید بر دارند چمی دونم یه چراغی ........دستگیره ایی........نمی دونم فرمونی ....صفحه کیلومتر و این جچور چیز های ظاهری رو از خودشون واقعا طراحی کنن.................که تازه اون هم معلوم نیس واقعا خودشون طراحی کرده باشند............

دیگه قطعات اصلای موتوری و گیربکسی................یا سیستم شاسی و سیستم تعلیقی که هیچ...........................چون اونجا ها توچشم نیست و ملت و مشتری ها و مصرف کننده ها اونجا رو نمی بینند........

اینه که متاسفانه تو مملکت خودمون تو زمینه دوچرخه جایی برا بروز این استعداد ها و ایده ها و علایق نیست..................

ما خودمون نهایتا اواخر دوران دانشجوییمون با واقعیات سیستم کاری مهندسی و طراحی تو بازار کار کشور که آشنا شده وبدیم اصلا کلا خورد تو ذوقمون..................

ولی در کل باز هم تکرار می کنیم.....................بر و بچه های که سنشون کمه و فرضت دارند..................استعداد ها و علایق و ایده هاشون رو تو این زمینه در حد بازی نپندارند............

همه اون هایی هم که الان تو شرکت های بزرگ تولیدی دوچرخه دارند کار می کنن دقیقا از همین جاها شروع کردن..............

منتهی خو وانها شانسشون تو کشورب ها و جاهایی بودن که دستشون به امکانات و مراکز طراحی تولیدی می رسیده ما دستمون به یَقلَوی هم نمی رسیده..................

والا الان اون هایی هم که تو خود دفاتر طراحی شرکت های بزرگ نشستن دارند تنه ها و لوازم هایی که منو و شوما می خریم خیلی هم حسرتش رو می خوردیم که ای وای فلان چیز چقدر گرونه ....اخ اون چقدر باحال طراحی شده..........خدا هم نمی تونه این رو طراحی کنه..................

اون ها هم کار خاصی به غیر از اون کاری که ما نشسته بودیم تو خونه پشت سیستم نمی کنن....................



فقط اونها تجهیزات تولید نمونه و اوات آزمایش های مکانیکی چند میلیراد تومنی دارند + پشتوانه یه شرکت غظیم الهندسه هویج المهاریب........................و هر امکاناتی بخان براشون مهیاست ...........



ولی ما در حد باقالی...................دم پختک........................

درسته خودمون هم معتقدیم اقا اون شرکت های غظیم هم طرحی که خیلی خوب باشه و اصلا عیب و ایراد نداشته باشه رو تولدی نمی کنن چون اگه یه طرحی هیچ ایرادی نداشته باشه و دویست سال کار کنه خو شرکتشون بر شکاف میشه ......................پس عمدا همه میان یه عیب و ایراد های عمدی رو می گنجونن تو طراحی ها و عملیات تولید تا عمر مفید محصول بیش از حد زیاد نباشه..........

ولی خو به هر حال این هم جزوی از سیستم اقتصادی تولید انبوده دیگه..................کاریش نمی شه کرد.............

و الله به خدا اون منهدسا و طراحا هم که نشستن تو اتاق طراحی Trek /Specialized / Giant همون نرم افزار ها و همون ایده های رو به کار می برند که ما................................

منظور این که جوانان ما بدانند و اگاه باشند که : این بازی ها و کار دستی بازی های خودشون رو دست کم نگیرند................مهم ایده ها و استعداد و علایق است..............و بزرگان هم همه خوداشون از همین بازی ها شروع کردن..................

بعله اینجوری هاست.......


باشد تا رستگار شوید.....................