هر سال وقتی هوا رو به سردی میره....یه نمه از انگیزه ها برای چرخ سواری کم میشه.......

ولی چرخ سواری تو طبیعت بارونی هم لذت خودشو داره........اللخصوص که تو ایران ما همچین شرایطی زیاد محیا نیست و فقط تو دو یا حد اکثر سه ماه از سال شرایط به نحویه که مسیر ها گلی و بارندگی زیاد میشه.....



البته بچه های گیلان مازندران و گلستان از این قائده مستثنا اند ...!! بچه های کرانه خزر بیشتر سال رو با گل و شل دسته پنجه نرم می کنند......

هیجان سواری تو مسیر های گلی و هوای بارونی هم برای خودش بحری جداست.......البته حین بارش زیاد توصیه نمی شه که برین سواری چون واقعا خیس میشین و اذیت می شین.....

ولی وقتی بارش قطع می شه و خاک هم که نصفه روزی هوا می خوره و تا حدی خشک می شه که میشه روش روند.......میشه زد به کوه.......



نکاتی هست که می تونه کمکتون کنه از سواری تو این شرایط بیشترین لذت رو ببرین و مشکلاتش هم به حد اقل برسونید.....

برای سواری تو مسیر های گل آلود باید هم خودتون و هم چرختون رو آماده کنید....با پوشاک مناسب....

چیز هایی که برای خودتون لازم دارین....

بارونی ضد آب.....که توصیه می کنم از برند ها و مدل هایی که مخصوص دوچرخه طراحی شده استفاده کنید تا حد اکثر کارایی رو داشته باشید.....



این بارونی ها معمولا علاوه بر این که کاملا ضد آب هستند تا از ورود آب به لباس و بدن شما جلوگیری کنند در محل های مناسب هم هواکش هایی رو برای تهویه مناسب دارند تا موقعی که نتون است دم نکنید؟؟؟

این بارونی های مخصوص دوچرخه هم اکثرا نوع برش و دوختشون طوریه که با نحوه نشستن و حرکات بدن شما حین سواری تناسب داشته باشه.......تا موقع سواری احساس راحتی داشته باشین.....

بعد...شلوار......دقیقا همون مواردی رو که برای بارونی ذکر کردم برای شلوار مخصوص دوچرخه هم صادق است به علاه این که شلوار مناسب و ضد آب اهمیتش از بارونی هم بیشتره........چون پاهای شما که در موقعیت پایینتری هستند بیشتر در معرض خیس شدن و پاشیدن گل هستند......



دستکش.......

دست هم از نقاط حساسی است که موقع سواری شما تقریبا تحرک خاصی هم نداره که گرم شه فقط چسبیده به فرمون.....و خیای مواقع به خصوص تو سرازیری ها شرایطی پیش می اید که دست های شما کاملا یخ می زنه و قدرت کنترل فرمون یا ترمز گیری و تعویض دنده رو هم نداره......

البته موقعی که فقط بحث خیس شدن و گل است دستکش زیاد تفاوتی ایجاد نمی کنه چون دست ها تو محلی نیستند که خیلی گل و آب بهشون بپاشه.......دستکش خوب فقط زمانی نیاز میشه که هوا خیلی سرد باشه و مهمتر از ضد آب بودن گرم بودن دستکش است.......که توصیه می شود در فصل سرما از دستکش های زمستانی صخیم و عایق حرارتی استفاده کنید.....



کفش ......در مورد کفش هم خیلی توضیح نیاز نیست فقط کفش هایی که منافظ زیادی دارند و مطلوب فصل ابستان هستند طبیعتا به درد این فصل نمی خورند.....جنس رویه کفش هم اگر زیادی نازک باشه اب و سرما به راحتی می تونه به پاهای شما نفوذ کنه.....



و چشم های شما.......نیاز به محافظت دارند.....!!

برای این فصل و سواری در مسیر هایی که گل آلود است استفاده از عینک حتما توصیه میشه برای جلو گیری از ورود گل به ناحیه چشم های شما.....

عینک های متداول کراس کانتری متداول زیاد برای این امر مناسب نیستند......به جز مدل هایی که کاملا جذب صورت قرار می گیرند.....و امکان ورود ذرات گل و اب رو از گوشه های عینک ندارند.......

ولی عینک های دان هیل و به اصطلاح کشی.....کاملا مناسب هسنتد به دو دلیل........ولی برای اون هایی که بیشتر با سرازیری های مسیر حال می کنند و عمده سواریشون سرازیری های پر سرعت است وگرنه اون مدل عینک تو کراس کانتری و مواقعی که سرعت زیاد نیست و شما هم تو سراشیبی نیستین یه نمه دست و پا گیر می شه.....



ولی برای اونها که این مدل ها رو انتخاب می کنند همونطور که گفتن دو مزیت داره......االن کاملا از ورود گل و شل به صورت و ناحیه چشم های شما جلو گیری می کنه.......و ثانیا تا حدودی هم صورت شما رو گرم نگه می داره چون باد مستقیم به صورت برخورد نمی کنه.......و این خودش تا جد خیلی خیلی زیادی در حفظ ارامش و راحتی و تمرکز شما موثره و اجازه نمی ده که سرما و باد رو حس کنید.......

یه جورایی احساس می کنید داخل یه محفظه شیشه ایی هستین و از گزند هوای بیرون در امونید......!!!

ولی اونهایی که کلاه فک دار استفاده می کنند حواسشون باشه ها ......وقتی با کلاه فک دار از این عینک ها استفاده می کنید کاملا خودتون رو از محیط بیرون ایزوله و جدا احساس می کنید....و یه وقت هایی اصلا یادتون میره سوار چرخین ...فکر می کنید دارین Play Station بازی می کنید........ و واسه خودتون دور رو می برین بالا......یادتون باشه Game Over نداریم ها .....کارتون به پلاتین نکشه.....هه هه هه !

تنها عیبی که این عینک ها دارند اینه که برخی مدل هاشون به محض اینکه از حرکت باز می ایستین داخلش بخار می گیره.......
که اون هم راه حل داره.......
یا باید از عینک های مرغوب که شیشه ضد بخار دارند استفاده کنید یا اگر نمی خایین اون قدر هزینه کنید.....و ازبرند های معمولی تر استفاده می کنید خیلی ساده می تونید راه هوای زین شیشه عینک رو باز کنید تا دیگه عینکتون بخار نکنه.....

دور تا دور همه این عینک ها منافذ ورودی و خروجی هوا هست.......تنها کاری که شما باید بکنید اینه که ابر هایی که جلوی منافظ قسمت زیرین عینک رو گرفته بر دارین......( فقط ابر های قسمت زیرین رو بر دارین و به ابر قسمت های بالایی و جانبی دست نزنید )....



حالا می پردازیم به خود دوچرخه.......

خود دوچرخه هم از دو لحاظ لازمه که تجهیز بشه........

تایر و گل گیر.......

اول اونکه تایر هایی که برای سطوح خیس و گلی طراحی شده کارایی و گیرایی شما رو با زمین به مراتب بیشتر می کنه....
البته اصلا توصیه نمی کنم از اتیر های مخصوص گل که عاج های خیلی بند و قلنبه ایی دارند استفاده کنید.......اون ها فقط مخصوص گل خالص اند.....



برای سواری تو مسیری که کمی خاکش خیسه و گل ملایم داره فقط احتایج است که تایر شما از انواع شهری یا از مدل هایی که عاج هاش خیلی ریز و کوتاه یا به هم پیوسته است نباشه......

طرح عاج هایی که عاج هاشون از هم گسسته اند و کمی ارتفاع دارند کفایت می کنه........
تا بدون ترس از لیز خوردن سواری لذت بخشی رو داشته باشین......



و مقوله دوم گل گیر.......که باعث می شه عمده گلی که به هوا پخش می شه و به چرخ و خود شما اصابت می کنه رو جلوش گرفته بشه.....



گل گیر هم انواع مارک ها و مدل هایی رو داره ......


ا


ولی اگر می خواستین با یه ره حل کم هزینه این مشکل رو حل کنید یا دست رسی به گل گیر نداشتین...می تونید با یه راه حل ساده مشکل رو برطرف کنید و فقط به چند تا چیز احتیاج دارین.....



........تیوب....قیچی ...بست کمربندی

البته فقط برای جلو.....خیلی ساده خیلی راحت یه قطعه تیوب ور میدارین می برین به اندازه فاصله بین نعلی های دوشاختون.....و با بست کمر بندی می بیندینش به دوشاخ........


ا


به همین راحتی......

ولی در نظر اول این گل گیر زیاد با عقل جور در نمی آد چون نگاش که می کنید پیش خودتون می گین آقا این کجاش جلو گل رو می گیره......؟؟؟

عمده گلی که به لباس و سر و صورت شما از جلو می پاشه.....از همین جا میاد....گل و شلی که چرخ جلو در حال گردش با خودش بلند می کنه....( از قسمت پشتی چرخ جلو ) از همین فاصله بین نعلی های دوشاخ رد می شه ....و می پاشه تو هوا دقیقا جلوی شما.......ولی وقتی شما در حال حرکت هستین....اون ذرات گل و شل که تو هوا سرعت خودشون رو از دست می دن شما به آنها برخورد می کنید....

دقیقا به جای اینکه اون ها به شما برخورد کنند شما به اون ها برخورد می کنید.......

یه فکر ساده اینجوری که همه جای دنیا چرخ سوار ها از این ایده استفاده میکنند و جلوی یه قسمتی از گل و شل ها رو می گیره............

و فقط می مونه یه جا........اون هم کمک عقب که اون هم تو اکثر چرخ ها دقیقا سر راه گل و شلی است که از چرخ عقب می پاشه....و در معرض بودن کمک شما با این مطلب خیلی عمر مفید کمک رو کاهش می ده چرا که تمیز کردن گل و گثیفی هایی که وارد فضای داخلی بین لول فنر می شه هم تغریبا کار مشکلیه و این درات خاک و گل به مرور زمان روی کاسه نمد ها و قطعات لاستیکی اب بندی کننده تاثیر نامطلبی دارند.....



این مشکل هم مثل ایده قبلی خیلی راحت و ساه حل میشه.....فقط یه نمه دقت و ظرافت می خاد هم در انتخاب سایز مناسب تیوب هم در نحوه جا زدن تیوب روی کمک......که باید طول تیوبی که برش می زنید رو طوری بگیرین که کاملا طول فنر شما رو پوشش بده و هیچ نقطه ایی از خود لول فنر بیرون پوشش قرار نگیره......

که در اون صورت حتی اگه یه منفذ کوچک هم باقی بمونه و مقدار ناچیزی هم گل و خاک وارد بشه چون فضای داخل تیوب بسته است و گردش هوا نداره خیلی دیر خشک می شه و خیل برای کمکتون ضرر داره....!!!

حالا می تونید منتظر بند اومدن بارون باشید تا بزنید به مسیر