و کلا چرخو ببرم پیش تعمیر کارم بدم دوشاخ رو باز کنه از جاش( خودم یکم میترسم بازش کنم، کار بده دستم) بعد جاهایی که نمیخوام رو با چسب و کاغد ببندم و با ضد رنگ، رنگ سیاه رو ببرم و بشه کروم
بعد اون وخ اگه قبلا یه ذره روغن ریزی داست حالا با این کار دیگه سیل روغن خارج میشه ازش................


و من به این فکر افتادم که میشه با ضد رنگ ها یا مواد دیگه مثل روغن ترمز و یا آب اسید باطری و ....
چون فعلا بودجه ای برا تعویض دوشاخ کنار نزاشتم البته اصا تو فکرشم نیستم ....خواستم یکم خوشگلش کنم..
ای ول ضد رنگ و روغن ترمز که عالیه...........چون اینجوری قشنگ خوش گل خوشگل میشه دیگه.................

اون هایی که می بینید رفته..........قرار بوده آب کاری و به حساب.........آنودایز بشه رو سطح لوله....................

یعنی با یه عملیات آب کاری الکترکی باید یه لایه از جنس خاص و سطح لوله قرار بگیره که جلو اصطکاک رو بگیره و بازی دوشاخ روان بشه.............

و هم مانع از بیرون امدن روغن یا گرسی های داخل دوشاخ بشه.....................

حالا رنک و جنس اون لایه آنودایز...............تو برندذ های مختلفو دوشاخ های مختلف متفاوته...........

تو برخی از برخی ترکیبات آلومینیومی که خودش هم سیاه رنگه استفاده می کنند...........................



تو برخی از ترکیبات مس...............که معمولا رنگ مسی دارند..............



تو برخی ها هم آب کاری رو با همون ترکیبات Stainless Steel انجام می دن که میشه همون رنگ استیل معمولی..................



ولی تو برخی ها هم یه جای اینکه با عملات الکرترکی و آب کاری مایع...........................فقط یه رنگ ساده و مسخره می زنن............مثل RST......................


و بعد نیتجه می شه مثل هیمنی که خودتون می بینید رو دوشاخ خودتون......................

به سرعت رنگ پاک میشه........................و روغن یا گریس از فضای خالی بوجود آمده از رنگ پاک شده دچار خارج شدگی از دوشاخ می شه که خشگ شدن زیر کاسه نمد ها و رو سطح تفلون ها خودش باعث میشه دوشاخ خشک تر بشه و زود ترو سریع تر ساییده بشه.................

یعنی می خاییم بگیم خودش خودش رو تشدید می کنه......................

رنگ معمولی به جای آب کاری باعث می شه سریع رنگ بره و ساییده بشه...............که این خودش باعث میشه مواد روان کننده داخل خارج شن و روان کاری کمتر شه............

و ساییدگی هم سریع تر شه................


سعی کن زیاد بهش فکر نکنی...................و پول و وخت هم حرومش نکنی............................

در اسرع وخت به نزدیگ ترین سطل اشغالی مراجعه کنید.......................



//////////////////////////////////////////////////////////

خوب دوست عزیز اگه زودتر به فکر می افتادی کار به اینجا نمیکشید.باید میبردیش پیش آقاصابر سرویس...
باید بگیم که خیر...............

در واقع این جزو موادیست که با رسیدگی کردن و به فکر بودن و هزینه کردن برا سرویس هم هیچ فرقی نمی کرد یعنی سرویس کردن این دوشاخ ها فقط هدر دادن پولو وخت است.................

چراغ ؟؟؟

چون دوشاخ های متقلبی اند.................یعنی تولید کنندگانشون متقلب اند....................

عرض کردیم که دوشاخ های درست و درمون باید آب کاری شده باشند ...............

حالا آب کاری چیست ؟؟؟؟


یعنی گشذاتن یک لایه محافظ روی سطح لوله دوشاخ که هم لغزش لوله روی سطح تفلون های داخل پویسته و کاسه نمد ها رو راحت می کنه.................یعنی اصطکاک رو کم می کنه.............

و هم چنین خودش از سطح لوله هم محافظت می کنه چون اون لایه آب کاری شده معمولا مقاومتش در مقابل سایش بیشتر از خود جنس اصلی سطح لوله است.................

حالا این لایه آب کاری رو چجوری می چسبونند رو سطح کار لوله............؟؟؟؟؟

اسمش روش است................

اون قطعه مورد نظر که قرار است آب کاری شود رو در یه محلولی قرار می دن..............که حالا بسته به نوع جنس خود لایه اب کاری و جنس خود قطعه ایی که می خاییم روش اب کاری شه................محلول های مختلفو متفاوتی رو استفاده می کنند...................

بعد از دو قطب مثبت و منفی الکرتریکی استفاده می کنند..................


خود قطعه ایی که می خاییم روش آب کاری بشه معمولا قطب مثبت = Anod است........................

و قطب منفی هم = Cathode...............




حالا برخی مواقع جنس ماده آب کاری یعنی همن لایه ایی که می خاییم رو سطح مار قرار بگیره.................در واقه خود کاتود یا قطب منفی است............برخی موارد و مواقع هم نه...........اون جنسو ماده در داخل همون محلول به صورت محلول است...................

گاهی هم هیچ کدوم نیست...................فقط جنس کاتد یا جنس محلو دارای اون ماده آب کاری است در فرمود شیمایی اش و با عبور دادن جریان برق از کل مدار اون موادی که ما می خاییم ازتون الکترولیز می شن و جدا می شن.................

حالا کاربه جزئیاتش نداریم....................می خاد ماده اب کاری رو خود قطب منفی یعنی کاتد باشه..........میخ اد در محلول باشه یا می خاد بر اثر تغییر شیمیایی کاتد یا محلو بوجود بیاد ما به اونش کار نداریم..................

ماده اب کاری هر چی باشه قرار است که یه لایه به ضخامت دلخواه ما بشینه روی قطعه کار ما که این جا لوله دوشاخ است......................که الان شده آند یعنی قطب مثبت ما.............

با عبور دادن جریان برق از این سیستَن..............که ولتاژو آمپراژش هم باز بستگی به نوع کار داره ..........................ذرات آب کاری باز منفی می گیرند ....................و قطعه کار ما هم که قطب مثبت است.........................

پس او ذراتو میان می چسبن به قطعه کار ما.................یعنی لوله دوشاخو...............



ولی چی کار می شه و چطور می شه که بعد از قطع جریان برق هم همون ذرات همون جوری چسبیده می مونند رو لوله و جدا نمی شن ؟؟؟؟؟

در واقع شما فرض کن ذرات آب کاری بار منفی دارند و قطعه لوله دوشاخ بار مثبت..................اون لحظه ایی که هر ذره به سطح لوله می رسه بار مثبت و منفی با هم دچار جرقه زدگی می شن..............!!!!در حد میکروسکوپیک.........................ی نی اونجوری نیست که فکر کنی شما جرقه می زنن ها..............فرض می تونیم بکنیم یه جرقه میکروسکوپیک می زنن........

یعنی در اون لحظه اون ذره آب کاری با سطح لوله دوشاخ یه جوش خوردگی میکروسکوپی می شه............

می تونیم این تعبیر رو بکار ببریم که به صورت میکروسکوپیک ذره با سطح لوله جوش می خوره....................بر اثر اختلاف بار الکرتیکی بینشون..................

و حالا که ذرات اولیه به سطح لوله ما چسبیدن..............باقی ذرات چی می شن ..........؟؟؟؟

خب می تونیم بگیم وقتی هر ذره ایی به سطح کار می چسبه و در واقع جوش می خوره................دیگه می شه جزوی از خود لوله * به لحاظ الکرتریکی..............یعنی بار منفیش رو داده به لوله و جوش خورده بهش ..............

و الان دیگه خودش جزوی از لوله دوشاخ که در این مدار آنُد ماست میشه................

چون خود لوله دوشاخ هم تو این عملیات وصل است به جریان برق بار مثبت اش هیچ موقع کسر نمی شه................

پس هر ذره آب کاری که می چسبه رو سطح کار...................خودش می شه جزوی از قطب مثبت و حالا باقی ذرات هم که می ان می چسبند به اون ذرات اولیه............و جوش می خورند به اون ها............به صورت میکروسکوپیک یعنی مثل همون حالتی که اول کار ذرات اولیه می چسبیدن به خود سطح لوله...............

و همین جوری هی ذرات آب کاری رو هم می چسبند و جوش می خورند.............



تا لایه آب کاری به ضخامتی که مورد نظر است برسه............



حالا هر چقدر حالا مثلا 0.01 میلیمتر یا هر چقدر................




این جروی اون لایه محافظ دیگه خودش یه فلزی است که روی سطح خود لوله دوشاخ کشیده شده...............

خود این لایه هم محافظ است...................و به این راحتی ها دیگه ساییده نمیشه..................و هم هم اصطکاک کمی دراه و سطح تفلون ها و نمد ها رو خراب نمی کنه..................

ولی .......................حَضَرات RST یا برخی برند ها و مدل های دیگه.......................

زحمت خودشون رو کم می کنند و زحمت خریدار بد بخت ور که داره پول می ده این دوشاخ رو می خره زیاد.........................

دیگه مسیر ور کوتاه می کنند و این کار های ابکاری رو انجام نمی دن..........................بر می دارند همین یه دست رنگ معمولی می زنن رو لوله..................می گن آه............بیا .............

ما هم که با نگاه کردن نمی تونیم بفهمیم این آب کاری شده است یا رنگ است......................

تا این که زمان بگذره و تجربه حاصل بشه که کدوم برند ها و کدوم مدل ها بر داشتن تقلب کردن و جای آب کاری اصولی یه لایه رنگ معمولی زدن...................

این مدل ها رو شما هر چی هم سرویس کنی هِش فایده ناره.......................چون رنگ معمولی دیگه خاصیت کم اصطکاک بودن آبکاری رو نداره............و باعث می شه خود کاسه وها و تفلون ها هم زود داغون شن.....................و خیلی زود ساییده میشه..................

خاصیت محافط بدن رو هم ندراه و خیلی زود ساییده میشه..................

و وختی لوله دوشاخ شروع به ساییدگی می کنه هیباعث خروخ روغن و گریس می شه که خودش بد تر داخل دوشاخ که خشک تر میشه.............عملیات سایش هی شدید تر هم میشه............